Zamykanie naczyń krwionośnych za pomocą elektrokoagulacji może być skuteczne w leczeniu niektórych malformacji naczyniowych. Ważne jest jednak, aby zrozumieć ryzyko i korzyści związane z tą procedurą. W tym artykule zostaną omówione procedury Endovenous electrocoagulation, Endobronchial electrocautery oraz Endovenous radiofrequency treatment.
Elektrokoagulacja Endovenous
Elektrokoagulacja Endovenous jest procedurą stosowaną w leczeniu żył, które są poszerzone. Procedura polega na zastosowaniu monopolarnego prądu elektrycznego do dotkniętego obszaru. Pod skórą umieszczana jest nieaktywna elektroda, podobna do płaskiej metalowej płytki. Pacjent przed zabiegiem jest wówczas pozbawiony odrętwienia lub parestezji.
Procedura jest bezpieczna i skuteczna, z możliwością mniejszego bólu niż w przypadku operacji otwartej. Jest preferowany nad skleroterapią w leczeniu żylaków, żył siatkowatych i teleangiektazji. Zmniejszone jest również ryzyko w porównaniu z operacją otwartą.
Procedura ta może jednak nie być odpowiednia dla kobiet w ciąży z chorobami układu krążenia. Pacjenci, u których występują te schorzenia, powinni zasięgnąć porady lekarza przed zdecydowaniem się na zabieg. Chociaż ryzyko infekcji jest minimalne, istnieje ryzyko krwawienia lub uszkodzenia nerwu. U niektórych pacjentów może wystąpić ból lub zaczerwienienie wokół leczonego obszaru. Jest to zazwyczaj przejściowe i może być leczone lodem lub niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi. W niektórych rzadkich przypadkach skrzepy krwi mogą przemieszczać się do płuc, powodując zatorowość płucną.
Istnieją dwa podstawowe rodzaje laserów endovenous stosowanych do zamykania naczyń krwionośnych. Są one oparte na cewnikach i mogą być stosowane do naczyń o różnej średnicy. Pozwalają one na ogrzanie zwrotne lub ograniczone zwężenie segmentu ściany żyły. Procedury te są najbardziej skuteczne w przypadku naczyń o średnicy 0,3 mm i większych. W przypadkach, gdy skrzeplina rozciąga się poza obszar leczenia, zostanie wykryta w rutynowym skanowaniu w ciągu 3 do 5 dni. Następnie ustąpią dzięki terapii heparyną drobnocząsteczkową.
Procedura ta jest na ogół niedroga i można ją wykonać w każdej klinice. Koagulator przepuści prąd elektryczny przez żyłę, powodując koagulację białka w żyle, zwężając naczynie. Procedura nie jest bolesna i nie jest widoczna na skórze. Lekarz będzie musiał chronić pacjenta przed promieniowaniem ultrafioletowym i obserwować miejsce rany.
Elektrokauteryzacja endobronchialna
Elektrokauteryzacja endobronchialna jest techniką chirurgiczną, która poprawia funkcjonowanie dróg oddechowych u pacjentów ze złośliwą niedrożnością dróg oddechowych. Najczęściej stosuje się ją w leczeniu pacjentów z rakiem oskrzeli, którzy nie odpowiedzieli na inne metody leczenia. U większości pacjentów zabieg skutkuje przywróceniem drożności dróg oddechowych i złagodzeniem objawów. Jednakże procedura ta była również stosowana w leczeniu innych przyczyn niedrożności dróg oddechowych, w tym przerzutów śródoskrzelowych.
Elektrokoagulacja endobronchialna była z powodzeniem stosowana w wielu przypadkach, chociaż istnieją ograniczone dane dotyczące korzyści i ryzyka związanego z tą procedurą. Chociaż wykazano, że technika ta zmniejsza ryzyko krwawienia podczas biopsji, nie poprawia znacząco jakości próbki. Wyniki tej procedury są podobne do wyników uzyskanych w przypadku procedury pozorowanej.
Podczas zabiegu elektroda jest wprowadzana do kontaktu z tkanką w celu wywołania łuku elektrycznego. Zazwyczaj jest on mniejszy niż 200 V, ale czasami wymagane są wyższe napięcia. Prąd jest absorbowany w tkance, najprawdopodobniej w wyniku efektu ogrzewania wody wewnątrzkomórkowej. W niektórych przypadkach w wyniku zabiegu może powstać białe, zhialinizowane koagulum.
Jest to doskonała metoda leczenia zarówno zmian łagodnych, jak i złośliwych, mająca kilka zalet w stosunku do innych opcji. Procedura jest niedroga i łatwa do wykonania, dlatego w krajach rozwijających się powinna być rozważana jako pierwsza opcja leczenia. Elektrokoagulacja nie jest jednak odpowiednia dla pacjentów wysokiego ryzyka.
Wykazano, że zastosowanie elektrokoagulacji jest skuteczne w usuwaniu wielu różnych zanieczyszczeń w ściekach i odciekach. Ponadto ma ona potencjał, aby służyć jako zdecentralizowana technologia oczyszczania wody, umożliwiając jej zastosowanie w miejscach, w których brakuje innych opcji oczyszczania.
Elektrokoagulacja endobronchialna
Elektrokoagulacja endobronchialna (EBEC) wykorzystuje zmienny prąd elektryczny o wysokiej częstotliwości do niszczenia tkanki docelowej. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym i może powodować znaczne krwawienie. W zależności od tkanki docelowej, ustawienie energii jest dostosowane do osiągnięcia pożądanego efektu.
Elektrokoagulacja jest najbardziej przydatna do niszczenia tkanek głębokich i uzyskania hemostazy chirurgicznej. Jest to preferowana procedura do usuwania małych pierwotnych raków podstawnokomórkowych, niepowikłanych raków płaskonabłonkowych i trichoepithelioma. Elektrokoagulacja nie jest jednak metodą leczniczą i powinna być wykonywana tylko u wybranych chorych.
Elektrokoagulacja endobronchialna jest bardzo skuteczną metodą leczenia łagodnych i złośliwych zmian w oskrzelach. Zabieg wymaga użycia giętkiego fiberoskopu i sprzętu do elektrokoagulacji. W krajach rozwijających się elektrokoagulacja powinna być traktowana jako metoda pierwszego wyboru w leczeniu tych zmian. Jest ona niedroga i stosunkowo łatwa do nauczenia. Technika ta może być wykonywana przez jednego lekarza lub zespół specjalistów.
Elektrokoagulacja to zabieg polegający na dostarczeniu do tkanki docelowej prądu elektrycznego o wysokiej częstotliwości. Głębokość elektrokoagulacji zależy od kilku czynników, w tym od wielkości i lokalizacji elektrod. W jednym z badań na wątrobie bydlęcej umieszczono 4 cylindryczne elektrody i zastosowano trzy prądy elektrochirurgiczne. Elektrody dostarczały energię o różnych poziomach i częstotliwościach, a koagulacja rozprzestrzeniała się w całym obszarze kontaktu elektrody z tkanką.
Zabieg ten może zapobiec nawrotom choroby. U około 89% pacjentów nastąpiła całkowita regresja guza po elektrokoagulacji, a tylko u 17% nastąpił nawrót. Zarówno APC jak i PDT były skuteczne, ale wyniki różniły się w zależności od wielkości guza: APC spowodowało całkowitą regresję guza w 85% przypadków, podczas gdy PDT wykazało jedynie 75% wskaźnik sukcesu u pacjentów z guzami o wielkości większej niż 2,5 cm.
Endovenous radiofrequency treatment
Endovenous radiofrequency ablation (ERFA) jest minimalnie inwazyjną procedurą leczenia żylaków. Jej działanie polega na tym, że powoduje zamknięcie ścian żył, a krew jest naturalnie przekierowywana do zdrowych żył. Procedura jest wykonywana przy użyciu elektrody w kształcie pręta, która przechodzi przez żyłę pacjenta.
Naukowcy studiowali dane roszczeniowe Medicare, aby określić trend praktyki ablacji endovenous w Stanach Zjednoczonych. W badaniu zidentyfikowano 3244 unikalnych świadczeniodawców, którzy wykonali łącznie 619 029 procedur. Ten trend sugeruje, że średnia liczba procedur rośnie. Dodatkowo chirurdzy nienaczyniowi wykonują więcej ablacji na pacjenta niż chirurdzy naczyniowi.
Procedura ta może być bardzo skuteczna. W ciągu 12 miesięcy naczynia krwionośne stają się niewidoczne w badaniu ultrasonograficznym. Procedura jest skuteczna w łagodzeniu objawów i powoduje minimalny ból. Może jednak powodować zasinienie i tkliwość w miejscu nakłucia. Podczas rekonwalescencji pacjenci powinni unikać długotrwałego siedzenia, w tym długich podróży samochodem. Siniaki po zabiegu są tymczasowe, ale nie powinny przeszkadzać w aktywności. Pacjenci powinni nosić pończochy uciskowe podczas gojenia.
Procedura ta wykorzystuje technologię lasera lub częstotliwości radiowej do niszczenia nieprawidłowych żył. Procedura wykorzystuje małe włókno laserowe, które jest wprowadzane do nogi. Impulsy światła laserowego są następnie emitowane wewnątrz żyły odpiszczelowej. W rezultacie, ściana żyły zapada się i powstaje blizna. Po zabiegu pacjent jest zazwyczaj umieszczany w wężu uciskowym lub bandażu.
W przeciwieństwie do operacji otwartej, endovenous thermal ablation jest bezpieczna i skuteczna. Charakteryzuje się mniejszym bólem pooperacyjnym w porównaniu do skleroterapii. Zabieg jest dobrą opcją dla pacjentów z żyłami siatkowatymi, teleangiektazjami i żylakami.
EVTA
Elektrokoagulacja to nieinwazyjny zabieg zamykania naczyń krwionośnych za pomocą prądu elektrycznego o wysokiej częstotliwości. Prąd powoduje zamknięcie naczynia poprzez ścinanie znajdującego się w nim białka. Wykonuje się go za pomocą elektrod o różnych kształtach, np. igieł z kulką lub ostrzem. Zabieg ten jest przydatny w usuwaniu niechcianych zmian, m.in. brodawek wirusowych i płaskich, milii oraz rozszerzonych naczynek. Zabieg jest bezpieczny i stanowi niechirurgiczną alternatywę dla zabiegów chirurgicznych.
Zamykanie naczyń krwionośnych metodą elektrokoagulacji nie jest zabiegiem leczniczym, dlatego wymaga starannej selekcji pacjentów. Zabiegowi temu poddawani są jedynie pacjenci ze zmianami potencjalnie wyleczalnymi lub niekwalifikujący się do bardziej inwazyjnej procedury.
Elektrokoagulacja jest formą elektrochirurgii, która wykorzystuje zmienny prąd elektryczny o wysokiej częstotliwości do niszczenia nieprawidłowej tkanki. Może być stosowana do kontroli krwawienia podczas operacji lub po urazie. Elektrokoagulacja działa poprzez przepuszczenie prądu elektrycznego przez elektrodę, która jest umieszczona na dotkniętym obszarze. Prąd ten następnie spala tkankę. Elektrokoagulacja jest również znana jako elektrofulguracja.
Zamykanie naczyń krwionośnych za pomocą elektrokoagulacji jest skutecznym sposobem leczenia zakrzepów krwi. Metoda ta polega na wprowadzeniu urządzenia endoskopowego do naczynia krwionośnego i zastosowaniu elektrody w celu jego zasilenia. Urządzenie wykorzystuje pętlę sprzężenia zwrotnego do pomiaru ilości energii elektrycznej i impedancji tkanek wewnątrz naczynia.
Elektrokoagulacja ma duży potencjał w oczyszczaniu odcieków i ścieków. Technika ta usuwa zanieczyszczenia przy jednoczesnej minimalizacji odpadów ubocznych. Elektroda, czas działania i gęstość prądu są kluczowe dla powodzenia procesu. Konieczne są dalsze badania w celu określenia czy elektrokoagulacja może stać się praktyczną, zdecentralizowaną metodą oczyszczania.
Podobne tematy